Ik ben Cleo (44), mama van twee prachtige zonen ( 8 en 11) en woon met mijn gezin in Antwerpen Merksem maar je kan ons regelmatig in de bossen en heiden vinden van Merksplas bij Turnhout. Daar werken we aan een moestuin en zetten onze eerste stapjes richting voedselbos en een gedroomde zelfvoorziening.

Bovenal ben ik een zoekende ziel...

De zoektocht naar mezelf en naar mijn eigen balans vormt al 15 jaar de rode draad doorheen mijn leven: regelmatig halthouden, voelen, en als het nodig is van richting veranderen om opnieuw dichter bij mezelf te komen. Vragen als 'wat is mijn balans', 'wat past er bij mij', 'hoe zitten mensen rondom mij in elkaar' of 'waarom gedraag ik me zus of voel ik me zo', passeren continu de revue. Onze kinderen zijn mijn grootste spiegels en leren me dagelijks ontzettend veel over mezelf. Die spiegels kunnen pijnlijk zijn, dat staat vast, maar dankbaar ga ik ermee aan het werk en tracht ik mijn schaduwkanten te leren accepteren en omarmen. Stap voor stap... Dit alles laten samenvloeien met de zorg voor mijn gezin, ieders noden, in de uitdagende wereld waarin we leven,... het is soms een hele opgave.

Als kind al stelde ik me veel vragen over mezelf, de anderen en de wereld rondom mij en voelde ik daarnaast mijn eigen grote gevoeligheid, maar ik kon er geen blijf mee en kon het zeker niet kaderen of benoemen. Tijdens de middelbare schoolperiode werd ik onvoldoende gestimuleerd en geholpen om te gaan ontdekken wat mijn kwaliteiten waren of waarvan mijn hart sneller kon gaan kloppen. Vanuit verwachtingen uit de omgeving belandde ik aan de universiteit van Gent in een studierichting die niet bij me paste. Het was een periode van veel doorzetten en wilskracht, maar ten koste van mezelf en het vinden van mijn eigen zielenpad. Oude patronen, overtuigingen en stemmetjes in mijn hoofd (die niet van mij waren), bleken sterker dan m'n gut feeling en zo vond ik dat ik moest verder doen. Ik ging werken als architect en voelde ook op sociaal emotioneel vlak veel te weinig aan waar mijn grenzen lagen en hoe dicht genoeg bij mezelf te blijven. De zelfzorg voor m'n hoge gevoeligheid en de balans waren vaak ver zoek en ik werd ziek. Alles kwam on hold te staan, ik geraakte letterlijk niet meer vooruit. Zoals bij alle crisissen bleek ook mijn crisis een zegen en een belangrijk keerpunt.  

Diverse diagnoses zoals migraine, CVS, fybromialgie en spijsverteringsproblemen zorgden ervoor dat ik zowel op fysiek als op emotioneel gebied belangrijke stappen zette op mijn helingsweg.

Toen kwam onze oudste zoon en sindsdien ging ik niet terug naar de professionele wereld waaruit ik kwam. Door mijn ziekte en klachten was ik al vroeg geïnteresseerd geraakt in het effect van voeding op mijn gezondheid en toen ik de Oosterse geneeswijzen leerde kennen, ging er een wereld open.  Jarenlange studie van de Oosterse geneeswijzen, de 5 elementenleer, yin & yang, Oosterse diagnose en meridianen, reiki, de meridianen en later ook van de Bach bloemen remedies maakten deze wijsheden tot waardevolle gidsen                 op mijn weg.

Gaandeweg groeide het verlangen om deze wijsheden en handvaten ook door te kunnen geven. Om ook anderen te mogen bijstaan in hun zoektocht naar balans, een zoektocht naar dichter bij zichzelf te kunnen komen.

Het begeleiden van mensen ervaar ik als een voorrecht en in wederzijds vertrouwen groeien we samen, en apart, ieder in zijn eigen bewustzijn.